"Przeszedłszy Polskę wzdłuż i wszerz nie sposób pominąć kapliczek tkwiących w otoczeniu przyrody, jak drogocenne kamienie w pięknej oprawie…"

Gdzie są te „drogocenne  kamienie”? Gdzie te „perły wiejskiego krajobrazu”? Jaka jest ich historia? Jaka tajemnicę kryją? Jaką wartość niesie ze sobą ich obecność?

W XIX wieku na terenie Ziemi Pszczyńskiej powstał bogaty zespół kamiennych krzyży. Wszystkie ona mają wspólne cechy stylistyczne. Zachowują dość krępą sylwetkę. Proporcje pomiędzy cokołem i krzyżem są bardzo harmonijne i zdobi je zazwyczaj płaskorzeźba Matki Boskiej Bolesnej.

W konwencji tej utrzymany jest również krzyż „Boża Męka” znajdujący się na skrzyżowaniu ul. Jeziornej i Podlaskiej. Powstał on około 1835 roku, o czym może świadczyć mało już czytelny napis: ,,...tey Bożey Meki. Jacob Klima prosi o ieden pacierz 1835’’.                  

Według przekazu ustnego, Jakub dopuścił się zbrodni i krzyż ten zbudował na swoim terenie na znak żalu, pokuty i błagalnej prośby o przebaczenie.

Krzyż zbudowano najprawdopodobniej z cegły, a następnie otynkowano i pomalowano. Składa się z trzech części: cokołu, kolumny oraz krzyża właściwego figurką Pana Jezusa. Na postumencie o planie prostokąta stoi cokół, na którym widnieje wyżej wymieniony napis. Kolumna w postaci wydłużonego prostopadłościanu zwieńczona jest gzymsem uskokowym. Na jej ścianie frontowej znajduje się wizerunek Matki Boskiej Bolesnej z dłońmi splecionymi na wysokości piersi. Powyżej figury znajduje się kamienna tabliczka z napisem ,,INRI’’. Krzyż otoczony jest kutym, metalowym płotkiem.

Okoliczni mieszkańcy twierdzą, że krzyż ma cudowne właściwości i chroni od wypadków.